Dzień Edukacji Narodowej

Szanowni Państwo, Nauczyciele, Wychowawcy,

Pracownicy administracji i obsługi.

Dzień Edukacji Narodowej jest świętem społeczności szkolnej, okazją do wyrażania wdzięczności, jak również dniem pytania o szkołę. Pytanie to zawsze implikuje podejmowanie spraw uczniów, programów szkolnych, reform, ale w równym stopniu jest pytaniem o przymioty dobrych nauczycieli.

Dzisiejsza uroczystość jest okazją, by pochylić się nad istotą zawodu nauczycielskiego; zawodu, którego nie sposób dobrze wykonywać, jeśli nie towarzyszy mu autentyczne powołanie i twórczy zapał.

W świecie zacierania wyraźnych różnic i granic, praw i obowiązków potrzeba wyrazistych ideałów i postaw. Potrzeba czytelnych przykładów, gdyż prawdziwe autorytety nigdy nie ulegają dezaktualizacji, a ich wewnętrzna siła wciąż nas  inspiruje. Czymże jest bowiem etos, jeśli nie wyrazistą, ponadczasową definicją postaw grupy społecznej, jaką stanowią nauczyciele? Każdy był kiedyś uczniem, każdy ma w pamięci swoich nauczycieli. Byli przy nas, czasem zatroskani i zapracowani; czasem promienni   i roześmiani. Pochyleni nad nami, bliscy, drodzy – nasi nauczyciele. Może właśnie, któryś z nich zauroczył nas do tego stopnia, że zdecydowaliśmy się wybrać ten niełatwy zawód.

Wiesław Wernic – pisarz, publicysta, prozaik – dawał nauczycielom mądrą radę: „Doskonalmy się sami, a najdoskonalej wychowamy nasze dzieci”.  Nauczyciel musi umieć przekazywać wiedzę. „Choćby bowiem posiadał wiele wiadomości, choćby był nawet prawdziwym uczonym, to bez powyższego przymiotu wiedza jego będzie podobna do szkatułki mieszczącej w sobie drogocenne skarby, do której klucz utracono” – pisał Wernic.

Z okazji dzisiejszego święta wszystkim Państwu wyrażam swoją wdzięczność za zaangażowanie i codzienny trud. Składam moje serdeczne podziękowania za rzetelność i oddanie, z jakim realizujecie powierzone obowiązki.

Życzę Państwu marzeń, które będziecie urzeczywistniać, pięknych i szalonych pomysłów, cierpliwości i wytrwałości, aby służba dzieciom i całemu środowisku zrodziła wiele dobrych owoców.

„Pełnia życie jest wtedy, gdy ma się przekonanie, że robi się coś ważnego, potrzebnego, to, co przynosi pożytek ludziom i społeczeństwu”.