Wojewódzka Biblioteka Pedagogiczna – dla uczczenia Roku Gustawa Herlinga-Grudzińskiego – zorganizowała spotkanie z profesorem Instytutu Badań Literackich PAN – Włodzimierzem Boleckim, w którym uczestniczyli uczniowie klasy IIID.
Profesor W. Bolecki jest wybitnym znawcą i badaczem twórczości autora „Innego świata”, a jego autobiograficzno-eseistyczna powieść o łagrach sowieckich znajduje się w lekturach szkolnych.
Refleksje, wrażenia uczniów klasy IIID ze spotkania z profesorem Boleckim
Dzięki temu spotkaniu dowiedziałam się paru ciekawostek o samym pisarzu, np. że był bezpośredni i chętnie rozmawiał z przypadkowo spotkanymi osobami. Grudziński napisał m.in. „Inny świat” – wybitne dzieło opisujące życie w łagrach (będące dotychczas tematem tabu), oparte na pytaniu: Kim jest człowiek i do czego może się posunąć w ekstremalnych sytuacjach? Dzieło zostało przetłumaczone na wiele języków, ale pierwotnie spotkało się z ogromnym sprzeciwem władz komunistycznych, które twierdziły, że są to nieobiektywne kłamstwa (bo pisane przez Polaków). Dlatego też „Inny świat” wydany został w Polsce dopiero 1988 r. Utwór charakteryzował się realizmem i dosłownością, a dzięki narratorowi 1-osobowemu także wiarygodnością.
(Karolina Sienkiewicz)
Sposób prowadzenia wykładu przez Włodzimierza Boleckiego mógł momentami sprawiać wrażenie chaotycznego. Ciekawie jednak było obserwować spacerowanie profesora po scenie. Moim zdaniem był to wyraz swobody, zaangażowania i indywidualnego stylu profesora, z czym, jak sam zaznaczył, spotkamy się już niebawem, obserwując wykładowców na studiach.
(Jakub Sokołowski)
Wykład profesora Boleckiego bardzo mi się podobał, ponieważ wykładowca prezentował rozmaite zdjęcia, w tym fotografie prywatne z życia pisarza, co znacznie przybliżało fakty biograficzne.
Moją uwagę zwróciły liczne, wartościowe skany dokumentów z okresu drugiej wojny światowej i Polski Rzeczypospolitej Ludowej.
(Bartosz Łowicki)
Z całego spotkania najbardziej spodobała mi się myśl Włodzimierza Boleckiego o tym, że listy J. Słowackiego, Z. Krasińskiego, A. Mickiewicza można nazwać powieściami polskich romantyków. Korespondencja Grudzińskiego, która została zachowana, zawiera w sobie wiele długich opowieści czy rozważań, które mogłyby stworzyć oddzielne dzieło.
(Joanna Miejłuk)
Profesor Bolecki, który miał okazję przyjaźnić się ze słynnym pisarzem, opowiadał o życiu u boku Gustawa Herlinga-Grudzińskiego. W jego wykładzie zaskoczyły mnie liczne podobieństwa między Herlingiem a Adamem Mickiewiczem, z którym, jak się okazało, został nawet pomylony.
Profesor powiedział, że Grudziński pisał wiele listów i zwrócił uwagę na rolę korespondencji pisarzy, często niedocenianej, w zrozumieniu twórczości.
Dzięki wykładowi, po spotkaniu czułam się tak, jakbym to ja przyjaźniła się z autorem „Innego świata”.
(Apolonia Chojnowska)
W piątek, 22 listopada miałam niewątpliwą przyjemność uczestniczenia w spotkaniu z profesorem Włodzimierzem Boleckim, znawcą literatury XX w., a w szczególności twórczości Gustawa Herlinga – Grudzińskiego. Jego utwory i osoba pisarza – są dla profesora i jednocześnie przyjaciela – wciąż wielką zagadką i wciąż fascynują. Na przykładzie „Innego świata” wykazał, że pisanie było dla Grudzińskiego sposobem myślenia o świecie. Pisarz posiadał niesamowity zmysł obserwacji, a przez opowieść o jednym człowieku przedstawia uniwersalny obraz losów wielu ludzi. Pisarz najbardziej zainteresowany był właśnie tym portretem człowieka – dlatego „Inny świat” tylko pozornie stanowi opowieść o łagrach – jest powieścią egzystencjalną i psychologiczną, opiera się na pytaniach: Kim jest człowiek? Co można zrobić z człowiekiem i co człowiek może zrobić ze sobą w warunkach nieludzkich, człowieczeństwu zaprzeczających?
Profesor Bolecki wskazał na polemikę „Innego świata” z „Zapiskami z domu umarłych” Fiodora Dostojewskiego. Nakreślił również portret środowiska powojennej emigracji – z jego obszerną korespondencją i nieświadomością popularności jej pisarzy w kraju.
Włodzimierz Bolecki wspomniał również o trudnościach, na jakie natknął się Gustaw Herling – Grudziński po opublikowaniu powieści „Inny świat”. Zarzucano mu zmyślenie historii o życiu w łagrze z powodu antysowieckiego nastawienia. Właśnie z powodów politycznych powieść przez długie lata nie została wydana w dwóch, najbliższych pisarzowi poza Polską krajach – we Francji i we Włoszech.
(Paulina Małek)
Mówi się o twórczości Herlinga-Grudzińskiego jako o świadectwie potęgi literatury. Przekazywała ona wiele prawd o ówczesnym świecie i rozpowszechniała je, a często nawet była ich jedynym źródłem. Grudziński, autor „Innego Świata”, w którym opisał nieznane do tamtej pory na Zachodzie realia represji wojennych w Rosji Sowieckiej, dzięki spisywaniu myśli i spostrzeżeń, uzyskał bardzo realistyczne portrety więźniów i ich oprawców. Przetworzył osobiste doświadczenia oraz elementy metafizyczne, takie jak śmierć czy samotność, na napisanie i sformułowanie uniwersalnych prawd o świecie. Zaintrygowało mnie porównanie autora XX-wiecznego z romantykami. Zarówno on, jak i np. Mickiewicz byli patriotami, którzy utracili spokój i ojczyznę, w innych czasach, ale na podobnych zasadach i emocjach. Spisywali swoją tęsknotę w formie dłuższych listów, które u Grudzińskiego przemieniły się w dziennik. Dzięki opisywaniu swoich przeżyć Mickiewicz oraz Grudziński stworzyli niezwykle dokładne i spójne tła epok, w których żyli.Fenomen twórczości Herlinga-Grudzińskiego polega na bardzo przystępnym, obrazowym, niepozbawionym jednak psychologizmu, wiernym oddaniu realiów świata przedstawionego, dzięki którym dzisiejsi czytelnicy mogą odkrywać i analizować ówczesne wydarzenia, nie tylko z perspektywy historycznej, ale także z zapisków osoby, która była częścią tej historii.
(Alicja Mikczyńska)
Processed with VSCO with m3 preset
Comments are closed.
BIP