1 i 5 kwietnia w klasach pierwszych LO odbyły się wykłady poświęcone Zbrodni katyńskiej i kłamstwu katyńskiemu. Prelekcje wygłosił p. Dawid Zagził z Delegatury Instytutu Pamięci Narodowej w Olsztynie.
Zbrodnia katyńska to zbiorowy mord wykonany przez NKWD na oficerach polskiego wojska, a także przedstawicielach polskiej inteligencji (lekarzach, prawnikach, nauczycielach akademickich). Do egzekucji miało dojść w kwietniu 1940 roku. Termin „zbrodnia katyńska” obejmuje nie tylko wydarzenia z Katynia, ale również mordy wykonywane w Charkowie i Kalininie. Cechą charakterystyczną egzekucji katyńskiej był strzał w tył głowy.
Ofiarami zbrodni katyńskiej byli wysocy rangą polscy wojskowi, funkcjonariusze innych służb mundurowych, właściciele ziemscy, przedstawiciele polskiej inteligencji – wykładowcy akademiccy, lekarze, prawnicy, naukowcy, nauczyciele, a także dostojnicy kościoła katolickiego, prawosławnego oraz wiary judaistycznej. Łącznie zamordowano ponad 22 tysięcy polskich obywateli.
Pierwsze wzmianki o tragedii polskich jeńców pojawiły się jeszcze w 1940 roku, kiedy to rodziny utraciły z nimi wszelki kontakt. Listy wysyłane do obozów pozostawały bez odpowiedzi lub wracały. Podejrzewano, że Polacy zostali wywiezieni do obozów w północnym ZSRR.
Odkrycie zbrodni katyńskiej miało miejsce w 1943 roku. Na masowe groby natrafili polscy robotnicy przymusowi. Do ujawnienia informacji doszło 13 kwietnia 1943 roku przez Niemców, którzy zwrócili się do Międzynarodowego Czerwonego Krzyża o zbadanie sprawy.
O przejęcie sprawy zbrodni przez Międzynarodowy Czerwony Krzyż poprosił niezależnie również rząd generała Władysława Sikorskiego. Władze ZSRR połączyły oba wątki i zerwały stosunki dyplomatyczne z polskim rządem na uchodźstwie.
ZSRR nie przyznało się do popełnionej zbrodni. Według sowieckiej racji stanu ludobójstwa w Katyniu mieli dokonać wycofujący się naziści na Polakach uciekających z tamtejszych obozów pracy. W myśl jedności alianckiej tę wersję wydarzeń przyjęli za prawdziwą Winston Churchill i Franklin Roosevelt oraz inni przywódcy państw antynazistowskiej koalicji.
Najważniejszą konsekwencją zbrodni katyńskiej oraz następnych wydarzeń politycznych było panujące przez kolejne 50 lat zakłamanie, które zapisało się na kartach historii jako kłamstwo katyńskie. Prawdę o zbrodni katyńskiej potwierdził dopiero Michaił Gorbaczow 13 kwietnia 1990 roku. W 1992 roku Borys Jelcyn wydał decyzję o ujawnieniu pierwszych dokumentów.
Zbrodnia katyńska doprowadziła bezpośrednio do usunięcia polskiej inteligencji, która mogłaby przeciwstawić się tworzonemu w Polsce systemowi komunistycznemu.

 

 

Comments are closed.